przeistoczenie — n I 1. rzecz. od przeistoczyć. 2. lm D. przeistoczenieeń «przeobrażenie, zmiana» Gwałtowne, nagłe przeistoczenie. 3. blm rel. «według dogmatyki chrześcijańskiej: przemiana istoty chleba i wina (przy zachowaniu ich cech zewnętrznych) w ciało i… … Słownik języka polskiego
konsekracja — ż I, DCMs. konsekracjacji; lm D. konsekracjacji (konsekracjacyj) 1. rel. «główna część mszy; przeistoczenie» 2. rel. «obrzęd udzielenia święceń biskupich» 3. rel. «uroczyste poświęcenie kościoła, dzwonów, ołtarza, naczyń liturgicznych itp.»… … Słownik języka polskiego
transmutacja — ż I, DCMs. transmutacjacji; lm D. transmutacjacji (transmutacjacyj) 1. «przekształcenie się jednego pierwiastka chemicznego w inny» Transmutacja pierwiastków promieniotwórczych. 2. daw. «przemiana, przeistoczenie, przeobrażenie» ‹łc.› … Słownik języka polskiego
konsekracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. konsekracjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w wyznaniach chrześcijańskich, zwłaszcza w katolicyzmie: główna część mszy, przeistoczenie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
transformacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. transformacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekształcenie, przeobrażenie; przemiana, przeistoczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Transformacja zewnętrzna, wewnętrzna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
